Deze titel is niet van mij, maar van een artikel op CIO.COM. Super-titel vind ik. En ook het zoveelste artikel waarin ons schrik wordt aangejaagd voor de digitalisering van de maatschappij. Gelukkig is het artikel genuanceerder dan de titel doet vermoeden. Maar het haalt wel duidelijk de uitdaging aan die voor veel IT-medewerkers aan de horizon verschijnt.
Aanpassen of uitsterven.
De nieuwe IT'er moet meer en meer vanuit het standpunt van de onderneming of de maatschappij gaan denken. En dat is een grote aanpassing. Na decennia lang gecommuniceerd te hebben in Turbo Pascal, Cobol, VBscript, Java, C++, Ruby, ... komt daar nu plotseling een nieuwe taal bij: Nederlands.
IT heeft de sleutel in handen om een organisatie met succes in het digitale tijdperk te loodsen. Maar om dat te kunnen doen zal IT uit zijn hok moeten komen en in dialoog gaan met de andere afdelingen. Een IT'er zal meer en meer in staat moeten zijn om de uitdaging van een andere afdeling te begrijpen, na te gaan in hoeverre dit digitaal kan opgelost worden en - vooral - dit duidelijk uitleggen aan de non-IT collega's om dan samen een succesvol project uit te voeren.
De IT'er als "digi-coach" heeft een totaal nieuwe skillset nodig. Inlevingsvermogen en empathie zijn niet binair uit te drukken, maar zijn wel de talenten die in digitale projecten het verschil kunnen maken tussen "opleveren" en "succesvol opleveren". Deze talenten zijn niet aan te leren. Ieder van ons heeft meer of minder van deze eigenschappen aan boord. Ook al bestaan er technieken om deze verder te ontwikkelen, iemand die achteraan in de rij stond bij het uitdelen van "inlevingsvermogen" zal nooit de meest meelevende persoon worden.
Een belangrijke stap zit bij het besef dat iedereen op dat vlak anders is. Een volgende stap is om inzicht te krijgen in de verschillende eigenschappen of persoonlijkheidskenmerken die iemand kan hebben en hoe deze te herkennen. "De kleurtjes" zoals je iedereen die wel eens een Insights Discovery, DISC of SPARK-assesment heeft afgenomen hoort zeggen. Of "de 4 letters" in het geval van een MBTI-oefening.
Vreemd genoeg kom je dit pas tegen op de werkvloer. En meestal dan nog op het ogenblik dat één en ander in een afdeling al een tijdje stroef loopt en de overlevingstocht tijdens het team-weekend in de Ardennen dit niet heeft weten op te lossen. Veel zou kunnen opgelost worden als we van elkaar beter konden herkennen wat voor wie belangrijk is en hoe hij/zij communiceert of reageert. Of met andere woorden; elkaars taal begrijpen en respecteren.
Online is hier veel over te vinden. Zelf ben ik nogal fan van Crystal Knows als eerste introductie tot de analyse van de dominante persoonlijkheidskenmerken. Een site die niet zelden vastloopt, maar wel mooie inzichten kan brengen in jezelf en je collega's. Zo zie je snel dat iets wat voor jezelf 100% logisch is, voor de andere totaal onbegrijpbaar kan zijn. Er zit natuurlijk meer achter dan wat vragen invullen en kleur (be-) herkennen. De eerste inzichten zijn wel al veel waard.
En dan vraag ik me af waarom deze basis van de psychologie - daar gaat het uiteindelijk over - al niet veel vroeger aan bod komt. Opgroeien bestaat uit jezelf ontdekken, de omgeving rondom je leren kennen en zoeken naar hoe je jezelf hierin een plaats kan geven terwijl je op de schoolbanken wordt klaargestoomd voor "het echte leven". Het aanbod in het onderwijs legt meer en meer de nadruk op de STEM-vakken, niet bepaald de meest "warme" vakken. Ratio en wiskundige logica voeren hier de boventoon. Iets waar ook veel IT'ers zich comfortabel bij voelen. Maar die IT'ers worden nu dus uitgedaagd op vlak van inleving en empathie. Die IT'ers zoeken nu naar logica tussen groen-geel-blauw-rood en de regels die ENTP compatibel maken met ISFJ. Niet zelden na vastgelopen te zijn op een systeemcrash aka burn-out. Ik ben benieuwd hoe de STEM-generatie het gaat doen.